tętnica (język polski)
tętnice (1.1) człowieka
- wymowa:
- IPA: [tɛ̃ntʲˈɲiʦ̑a], AS: [tẽntʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) anat. naczynie krwionośne, w którym krew płynie z serca; zob. też tętnica w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tętnica tętnice dopełniacz tętnicy tętnic celownik tętnicy tętnicom biernik tętnicę tętnice narzędnik tętnicą tętnicami miejscownik tętnicy tętnicach wołacz tętnico tętnice - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) arteria
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. tętniak m, tętnienie n
- zdrobn. tętniczka ż
- czas. tętnić, zatętnić
- przym. tętniczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Części ciała
- por. żyła
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: arteria
- duński: (1.1) pulsåre w
- niemiecki: (1.1) Pulsader ż, Schlagader ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.