szyfrant (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈʃɨfrãnt], AS: [šyfrãnt], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) urz. wojsk. osoba, która zajmuje się nadawaniem, odbieraniem i odczytywaniem tajnej korespondencji podanej szyfrem
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szyfrant szyfranci dopełniacz szyfranta szyfrantów celownik szyfrantowi szyfrantom biernik szyfranta szyfrantów narzędnik szyfrantem szyfrantami miejscownik szyfrancie szyfrantach wołacz szyfrancie szyfranci - przykłady:
- (1.1) Policja i służby specjalne poszukują szyfranta wywiadu wojskowego.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szyfrowanie n, zaszyfrowanie n, szyfr m, szyfrator m, szyfrogram m, rozszyfrowywanie n, rozszyfrowanie n, szyfrówka ż
- forma żeńska szyfrantka ż
- czas. szyfrować ndk., zaszyfrować dk., rozszyfrowywać ndk., rozszyfrować dk.
- przym. szyfrowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) coder
- białoruski: (1.1) шыфравальшчык m
- rosyjski: (1.1) шифровальщик m, pot. шифровщик m
- ukraiński: (1.1) шифрувальник m
- źródła:
- ↑ z Internetu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.