szwedzki stół (język polski)

szwedzki stół (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈʃfɛʦ̑ʲci ˈstuw], AS: [šfecʹḱi stuu̯], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. hotel. sposób serwowania posiłków, polegający na udostępnieniu gościom wielu potraw, z których mogą sobie sami ułożyć posiłek z uwzględnieniem własnych upodobań kulinarnych i dietetycznych; zob. też szwedzki stół w Wikipedii
odmiana:
(1.1) związek zgody,
przykłady:
(1.1) Śląsk Wrocław ma dzisiaj wolne, a w sobotę spotyka się na śniadaniu przy szwedzkim stole[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bufet szwedzki
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. (IM), Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 17/11/2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.