szlauch (język polski)

zwinięty zielony szlauch (1.1)
wymowa:
IPA: [ʃlawx], AS: [šlau̯χ], zjawiska fonetyczne: u  ł 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. bardzo długa rura gumowa
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Dla ochłody polał się wodą ze szlauchu.
(1.1) Wzięli szlauch i urządzili jej niezłe chrzciny.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wąż; gw. szlauf
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Schlauch
uwagi:
(1.1) Według autorów Ilustrowanego słownika technicznego dla wszystkich w tym znaczeniu słowo „szlauch” było w 1963 r. określane jako niepolecane zarówno w języku technicznym, jak i w mowie potocznej[1].
tłumaczenia:
źródła:
  1. Heliodor Chmielewski, Ignacy Baran, Stefan Skupiński, Ilustrowany słownik techniczny dla wszystkich, t. N-Z, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1963, s. 152.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.