szermować (język polski)

wymowa:
IPA: [ʃɛrˈmɔvaʨ̑], AS: [šermovać]
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) przen. popisywać się czymś, nadużywać jakichś argumentów, haseł lub słów w dyskusji, przemówieniu[1][2]
(1.2) przest. walczyć na białą broń[2]
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) W trakcie wiosennej awantury o gaże członków pewnego publicznego gremium, bez żenady szermowano argumentem, że w podobnych prywatnych gremiach zarobki wyższe[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) fechtować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szermierka ż, szermowanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
czes. šermíř (szermierz) < niem. schirmen (chronić, bronić) od niem. Schirm (ochrona, osłona) [2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „szermować” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 1 2 3 Hasło „szermierka; szermować; szermierz” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
  3. X.RUT, Wiedza i Życie, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.