sześcioletni (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌʃɛɕʨ̑ɔˈlɛtʲɲi], AS: [šeśćoletʹńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) mający sześć lat
- (1.2) trwający sześć lat
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik sześcioletni sześcioletnia sześcioletnie sześcioletni sześcioletnie dopełniacz sześcioletniego sześcioletniej sześcioletniego sześcioletnich celownik sześcioletniemu sześcioletniej sześcioletniemu sześcioletnim biernik sześcioletniego sześcioletni sześcioletnią sześcioletnie sześcioletnich sześcioletnie narzędnik sześcioletnim sześcioletnią sześcioletnim sześcioletnimi miejscownik sześcioletnim sześcioletniej sześcioletnim sześcioletnich wołacz sześcioletni sześcioletnia sześcioletnie sześcioletni sześcioletnie nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Pyzaty chłopczyk, na oko sześcioletni, turlał piłkę po ścieżce[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) sześcioletnie dziecko
- (1.2) plan sześcioletni
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sześciolecie n, sześciolatek m, sześciolatka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) шасцігадовы; (1.2) шасцігадовы
- bułgarski: (1.1) шестгодишен; (1.2) шестгодишен
- czeski: (1.1) šestiletý; (1.2) šestiletý
- duński: (1.1) seksårig; (1.2) seksårig
- esperanto: (1.1) sesjara; (1.2) sesjara
- niemiecki: (1.1) sechsjährig; (1.2) sechsjährig
- rosyjski: (1.1) шестилетний; (1.2) шестилетний
- słowacki: (1.1) šesťročný; (1.2) šesťročný
- szwedzki: (1.1) sexårig; (1.2) sexårig
- ukraiński: (1.1) шестирі́чний, шестилі́тній; (1.2) шестирі́чний, шестилі́тній
- węgierski: (1.1) hatéves
- źródła:
- ↑ Ewa Białołęcka, Tkacz iluzji, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.