turlać (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) popychać jakiś przedmiot, powodując jego toczenie się[1]
- odmiana:
- (1.1) koniugacja I
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik turlać czas teraźniejszy turlam turlasz turla turlamy turlacie turlają czas przeszły m turlałem turlałeś turlał turlaliśmy turlaliście turlali ż turlałam turlałaś turlała turlałyśmy turlałyście turlały n turlałom turlałoś turlało tryb rozkazujący niech turlam turlaj niech turla turlajmy turlajcie niech turlają pozostałe formy czas przyszły m będę turlał,
będę turlaćbędziesz turlał,
będziesz turlaćbędzie turlał,
będzie turlaćbędziemy turlali,
będziemy turlaćbędziecie turlali,
będziecie turlaćbędą turlali,
będą turlaćż będę turlała,
będę turlaćbędziesz turlała,
będziesz turlaćbędzie turlała,
będzie turlaćbędziemy turlały,
będziemy turlaćbędziecie turlały,
będziecie turlaćbędą turlały,
będą turlaćn będę turlało,
będę turlaćbędziesz turlało,
będziesz turlaćbędzie turlało,
będzie turlaćczas zaprzeszły m turlałem był turlałeś był turlał był turlaliśmy byli turlaliście byli turlali byli ż turlałam była turlałaś była turlała była turlałyśmy były turlałyście były turlały były n turlałom było turlałoś było turlało było forma bezosobowa czasu przeszłego turlano tryb przypuszczający m turlałbym,
byłbym turlałturlałbyś,
byłbyś turlałturlałby,
byłby turlałturlalibyśmy,
bylibyśmy turlaliturlalibyście,
bylibyście turlaliturlaliby,
byliby turlaliż turlałabym,
byłabym turlałaturlałabyś,
byłabyś turlałaturlałaby,
byłaby turlałaturlałybyśmy,
byłybyśmy turlałyturlałybyście,
byłybyście turlałyturlałyby,
byłyby turlałyn turlałobym,
byłobym turlałoturlałobyś,
byłobyś turlałoturlałoby,
byłoby turlałoimiesłów przymiotnikowy czynny m turlający, nieturlający ż turlająca, nieturlająca turlające, nieturlające n turlające, nieturlające imiesłów przymiotnikowy bierny m turlany, nieturlany turlani, nieturlani ż turlana, nieturlana turlane, nieturlane n turlane, nieturlane imiesłów przysłówkowy współczesny turlając, nie turlając rzeczownik odczasownikowy turlanie, nieturlanie - przykłady:
- (1.1) Pyzaty chłopczyk, na oko sześcioletni, turlał piłkę po ścieżce[2].
- składnia:
- (1.1) turlać + B. • turlać po + Ms.
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) toczyć
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. turlanie n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „turlać” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Ewa Białołęcka, Tkacz iluzji, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.