turlać (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) popychać jakiś przedmiot, powodując jego toczenie się[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Pyzaty chłopczyk, na oko sześcioletni, turlał piłkę po ścieżce[2].
składnia:
(1.1) turlać + B. • turlać po + Ms.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) toczyć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. turlanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „turlać” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Ewa Białołęcka, Tkacz iluzji, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.