sześciolatek (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌʃɛɕʨ̑ɔˈlatɛk], AS: [šeśćolatek], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
rzeczownik, forma fleksyjna
- (3.1) D. lm od sześciolatka
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sześciolatek sześciolatki dopełniacz sześciolatka sześciolatków celownik sześciolatkowi sześciolatkom biernik sześciolatka sześciolatków narzędnik sześciolatkiem sześciolatkami miejscownik sześciolatku sześciolatkach wołacz sześciolatku sześciolatki ndepr. M. i W. lm: (ci) sześciolatkowie - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sześciolatek sześciolatki dopełniacz sześciolatka sześciolatków celownik sześciolatkowi sześciolatkom biernik sześciolatka sześciolatki narzędnik sześciolatkiem sześciolatkami miejscownik sześciolatku sześciolatkach wołacz sześciolatku sześciolatki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. sześcioletni
- rzecz. sześciolatka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- esperanto: (1.1) sesjarulo
- niemiecki: (1.1) Sechsjähriger m
- szwedzki: (1.1) sexåring w
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.