szałamaja (język polski)
szałamaje (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌʃawãˈmaja], AS: [šau̯ãmai ̯a], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) muz. dawny instrument muzyczny wydający przenikliwe dźwięki, rodzaj piszczałki z bocznymi otworami; pochodzący z Azji; zob. też szałamaja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szałamaja szałamaje dopełniacz szałamai szałamai celownik szałamai szałamajom biernik szałamaję szałamaje narzędnik szałamają szałamajami miejscownik szałamai szałamajach wołacz szałamajo szałamaje - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. szałamajowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Instrumenty muzyczne
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) shawm
- czeski: (1.1) šalmaj
- esperanto: (1.1) ŝalmo
- francuski: (1.1) chalemie ż
- hiszpański: (1.1) chirimía ż
- niemiecki: (1.1) Schalmei ż
- włoski: (1.1) ciaramella ż, pipita ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.