surra (język fiński)

wymowa:

IPA: /ˈsurːɑˣ/

znaczenia:

czasownik

(1.1) lamentować, opłakiwać

(1.2) być w żałobie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

surra (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) o owadach: brzęczeć, bzyczeć; o maszynach: warkotać, warczeć, buczeć, furczeć; o ludziach: czynić gwar^[1]

czasownik przechodni

(2.1) wiązać, uwiązywać, związywać

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) flugorna surrar → muchy bzyczą • bina surrar → pszczoły brzęczą • fläkten surrar → wentylator szumi • motorn surrar → silnik warczy

synonimy:

(1.1) svirra, brumma, spinna

(2.1) binda, fästa

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. surr, surrande, surrning

związki frazeologiczne:

czasownik frazowy surra fast

etymologia:

uwagi:

nie mylić z: sura → dąsać się

źródła: