stręczyciel (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) człowiek trudniący się ułatwianiem nierządu
- (1.2) przest. hand. pośrednik przy kupnie lub najmie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik stręczyciel stręczyciele dopełniacz stręczyciela stręczycieli celownik stręczycielowi stręczycielom biernik stręczyciela stręczycieli narzędnik stręczycielem stręczycielami miejscownik stręczycielu stręczycielach wołacz stręczycielu stręczyciele depr. M. i W. lm: (te) stręczyciele - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) rajfur, sutener, ciałokupiec
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. stręczenie n, stręczycielka ż, stręczycielstwo n
- czas. stręczyć
- przym. stręczycielski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.