stręczyć (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany
- (1.1) praw. ułatwiać nierząd, namawiać do nierządu
- (1.2) przest. polecać, rekomendować
- odmiana:
- (1.1-2) koniugacja VIb
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik stręczyć czas teraźniejszy stręczę stręczysz stręczy stręczymy stręczycie stręczą czas przeszły m stręczyłem stręczyłeś stręczył stręczyliśmy stręczyliście stręczyli ż stręczyłam stręczyłaś stręczyła stręczyłyśmy stręczyłyście stręczyły n stręczyłom stręczyłoś stręczyło tryb rozkazujący niech stręczę stręcz niech stręczy stręczmy stręczcie niech stręczą pozostałe formy czas przyszły m będę stręczył,
będę stręczyćbędziesz stręczył,
będziesz stręczyćbędzie stręczył,
będzie stręczyćbędziemy stręczyli,
będziemy stręczyćbędziecie stręczyli,
będziecie stręczyćbędą stręczyli,
będą stręczyćż będę stręczyła,
będę stręczyćbędziesz stręczyła,
będziesz stręczyćbędzie stręczyła,
będzie stręczyćbędziemy stręczyły,
będziemy stręczyćbędziecie stręczyły,
będziecie stręczyćbędą stręczyły,
będą stręczyćn będę stręczyło,
będę stręczyćbędziesz stręczyło,
będziesz stręczyćbędzie stręczyło,
będzie stręczyćczas zaprzeszły m stręczyłem był stręczyłeś był stręczył był stręczyliśmy byli stręczyliście byli stręczyli byli ż stręczyłam była stręczyłaś była stręczyła była stręczyłyśmy były stręczyłyście były stręczyły były n stręczyłom było stręczyłoś było stręczyło było forma bezosobowa czasu przeszłego stręczono tryb przypuszczający m stręczyłbym,
byłbym stręczyłstręczyłbyś,
byłbyś stręczyłstręczyłby,
byłby stręczyłstręczylibyśmy,
bylibyśmy stręczylistręczylibyście,
bylibyście stręczylistręczyliby,
byliby stręczyliż stręczyłabym,
byłabym stręczyłastręczyłabyś,
byłabyś stręczyłastręczyłaby,
byłaby stręczyłastręczyłybyśmy,
byłybyśmy stręczyłystręczyłybyście,
byłybyście stręczyłystręczyłyby,
byłyby stręczyłyn stręczyłobym,
byłobym stręczyłostręczyłobyś,
byłobyś stręczyłostręczyłoby,
byłoby stręczyłoimiesłów przymiotnikowy czynny m stręczący, niestręczący ż stręcząca, niestręcząca stręczące, niestręczące n stręczące, niestręczące imiesłów przysłówkowy współczesny stręcząc, nie stręcząc rzeczownik odczasownikowy stręczenie, niestręczenie - przykłady:
- (1.2) Wiedz, że ledwie siadłeś w Kijowie na kibitkę, już te łajdaki, twoi przyjaciele, zaczęli (…) stręczyć kandydata na twoje miejsce![1]
- (1.2) Radca stręczył nam kupno tej kamienicy[2].
- składnia:
- (1.1) stręczyć + C. (komuś) + B. (kogoś)
- (1.2) stręczyć + C. (komuś) + B. (kogoś, coś)
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. stręczenie n, stręczyciel mos, stręczycielka ż, stręczycielstwo n
- przym. stręczycielski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) procure
- źródła:
- ↑ Bolesław Prus, Nic nie ginie!, Gebethner i Wolff, 1935.
- ↑ Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2011, s. 1111, ISBN 978-83-01-14198-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.