sutener (język polski)

wymowa:
IPA: [suˈtɛ̃nɛr], AS: [sutner], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek czerpiący zysk z nierządu innych osób
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) alfons
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) stręczyciel
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sutenerstwo n
przym. sutenerski
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. souteneur[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „sutener” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.