staroniemiecki (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌstarɔ̃ɲɛ̃ˈmʲjɛʦ̑ʲci], AS: [starõńẽmʹi ̯ecʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnych Niemczech; pochodzący, wywodzący się z dawnych Niemiec
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik staroniemiecki staroniemiecka staroniemieckie staroniemieccy staroniemieckie dopełniacz staroniemieckiego staroniemieckiej staroniemieckiego staroniemieckich celownik staroniemieckiemu staroniemieckiej staroniemieckiemu staroniemieckim biernik staroniemieckiego staroniemiecki staroniemiecką staroniemieckie staroniemieckich staroniemieckie narzędnik staroniemieckim staroniemiecką staroniemieckim staroniemieckimi miejscownik staroniemieckim staroniemieckiej staroniemieckim staroniemieckich wołacz staroniemiecki staroniemiecka staroniemieckie staroniemieccy staroniemieckie stopień wyższy bardziej staroniemiecki przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bardziej staroniemiecki bardziej staroniemiecka bardziej staroniemieckie bardziej staroniemieccy bardziej staroniemieckie dopełniacz bardziej staroniemieckiego bardziej staroniemieckiej bardziej staroniemieckiego bardziej staroniemieckich celownik bardziej staroniemieckiemu bardziej staroniemieckiej bardziej staroniemieckiemu bardziej staroniemieckim biernik bardziej staroniemieckiego bardziej staroniemiecki bardziej staroniemiecką bardziej staroniemieckie bardziej staroniemieckich bardziej staroniemieckie narzędnik bardziej staroniemieckim bardziej staroniemiecką bardziej staroniemieckim bardziej staroniemieckimi miejscownik bardziej staroniemieckim bardziej staroniemieckiej bardziej staroniemieckim bardziej staroniemieckich wołacz bardziej staroniemiecki bardziej staroniemiecka bardziej staroniemieckie bardziej staroniemieccy bardziej staroniemieckie stopień najwyższy najbardziej staroniemiecki przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbardziej staroniemiecki najbardziej staroniemiecka najbardziej staroniemieckie najbardziej staroniemieccy najbardziej staroniemieckie dopełniacz najbardziej staroniemieckiego najbardziej staroniemieckiej najbardziej staroniemieckiego najbardziej staroniemieckich celownik najbardziej staroniemieckiemu najbardziej staroniemieckiej najbardziej staroniemieckiemu najbardziej staroniemieckim biernik najbardziej staroniemieckiego najbardziej staroniemiecki najbardziej staroniemiecką najbardziej staroniemieckie najbardziej staroniemieckich najbardziej staroniemieckie narzędnik najbardziej staroniemieckim najbardziej staroniemiecką najbardziej staroniemieckim najbardziej staroniemieckimi miejscownik najbardziej staroniemieckim najbardziej staroniemieckiej najbardziej staroniemieckim najbardziej staroniemieckich wołacz najbardziej staroniemiecki najbardziej staroniemiecka najbardziej staroniemieckie najbardziej staroniemieccy najbardziej staroniemieckie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) altdeutsch
- słowacki: (1.1) staronemecký
- szwedzki: (1.1) forntysk
- węgierski: (1.1) ónémet
- wilamowski: (1.1) aołddaojć
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.