altdeutsch (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈaltdɔɪ̯t͡ʃ]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) staroniemiecki

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der altdeutsche ein altdeutscher altdeutscher	die altdeutsche eine altdeutsche altdeutsche	das altdeutsche ein altdeutsches altdeutsches	die altdeutschen altdeutschen altdeutsche
Gen.	słaba mieszana mocna	des altdeutschen eines altdeutschen altdeutschen	der altdeutschen einer altdeutschen altdeutscher	des altdeutschen eines altdeutschen altdeutschen	der altdeutschen altdeutschen altdeutscher
Dat.	słaba mieszana mocna	dem altdeutschen einem altdeutschen altdeutschem	der altdeutschen einer altdeutschen altdeutscher	dem altdeutschen einem altdeutschen altdeutschem	den altdeutschen altdeutschen altdeutschen
Akk.	słaba mieszana mocna	den altdeutschen einen altdeutschen altdeutschen	die altdeutsche eine altdeutsche altdeutsche	das altdeutsche ein altdeutsches altdeutsches	die altdeutschen altdeutschen altdeutsche
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: