sprowokować (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌsprɔvɔˈkɔvaʨ̑], AS: [sprovokovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​

znaczenia:

czasownik

(1.1) aspekt dokonany od: prowokować

odmiana:

(1.1) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		sprowokować
czas przyszły prosty		sprowokuję	sprowokujesz	sprowokuje	sprowokujemy	sprowokujecie	sprowokują
czas przeszły	m	sprowokowałem	sprowokowałeś	sprowokował	sprowokowaliśmy	sprowokowaliście	sprowokowali
	ż	sprowokowałam	sprowokowałaś	sprowokowała	sprowokowałyśmy	sprowokowałyście	sprowokowały
	n	sprowokowałom	sprowokowałoś	sprowokowało
tryb rozkazujący		niech sprowokuję	sprowokuj	niech sprowokuje	sprowokujmy	sprowokujcie	niech sprowokują
pozostałe formy czas zaprzeszły m sprowokowałem był sprowokowałeś był sprowokował był sprowokowaliśmy byli sprowokowaliście byli sprowokowali byli ż sprowokowałam była sprowokowałaś była sprowokowała była sprowokowałyśmy były sprowokowałyście były sprowokowały były n sprowokowałom było sprowokowałoś było sprowokowało było forma bezosobowa czasu przeszłego sprowokowano tryb przypuszczający m sprowokowałbym, byłbym sprowokował sprowokowałbyś, byłbyś sprowokował sprowokowałby, byłby sprowokował sprowokowalibyśmy, bylibyśmy sprowokowali sprowokowalibyście, bylibyście sprowokowali sprowokowaliby, byliby sprowokowali ż sprowokowałabym, byłabym sprowokowała sprowokowałabyś, byłabyś sprowokowała sprowokowałaby, byłaby sprowokowała sprowokowałybyśmy, byłybyśmy sprowokowały sprowokowałybyście, byłybyście sprowokowały sprowokowałyby, byłyby sprowokowały n sprowokowałobym, byłobym sprowokowało sprowokowałobyś, byłobyś sprowokowało sprowokowałoby, byłoby sprowokowało imiesłów przymiotnikowy przeszły m sprowokowany, niesprowokowany sprowokowani, niesprowokowani ż sprowokowana, niesprowokowana sprowokowane, niesprowokowane n sprowokowane, niesprowokowane imiesłów przysłówkowy uprzedni sprowokowawszy rzeczownik odczasownikowy sprowokowanie, niesprowokowanie

przykłady:

(1.1) Chcesz mnie sprowokować swoim zachowaniem? Pamiętaj, że kto sieje wiatr, ten zbiera burzę!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. prowokować ndk.

rzecz. prowok mos, prowokacja ż, prowokacyjność ż, prowokatorstwo n, prowokator m, prowokatorka ż, prowokowanie n, sprowokowanie n

przym. prowokacyjny, prowokatorski

przysł. prowokacyjnie, prowokatorsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: prowokować

• białoruski: (1.1) справакаваць
• rosyjski: (1.1) спровоцировать

źródła: