prowok (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. środ. polit. prowokator[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) urabiać na prowoka → namawiać do prowokacji[2]
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prowokator, prowokatorka, prowokowanie, sprowokowanie
czas. prowokować, sprowokować
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. prowokator[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: prowokator
źródła:
  1. 1 2 Mieczysław Karaś, Kilka uwag o polskiej gwarze partyjnej przed pierwszą wojną światową, „Język Polski” nr 1/1951, s. 18.
  2. Mieczysław Karaś, Kilka uwag o polskiej gwarze partyjnej przed pierwszą wojną światową, „Język Polski” nr 1/1951, s. 19.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.