składować (język polski)

ktoś składuje (1.1) materiały
wymowa:
IPA: [skwaˈdɔvaʨ̑], AS: [sku̯adovać]
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) umieszczać gdzieś i przechowywać
(1.2) przechowywać substancje szkodliwe w sposób niezagrażający nikomu i niczemu
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) U wyżej uorganizowanych mrówek jaja i larwy pieczołowicie składowane, nieruchomo czekając na przeżuty pokarm[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) magazynować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. składnica ż, skład mrz, składowisko n, składowanie n, składownik mos
przym. składowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. skład + -ować[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jerzy Dzik, Dzieje życia na ziemi : wprowadzenie do paleobiologii, 1992, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „składować” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.