sikacz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈɕikaʧ̑], AS: [śikač], zjawiska fonetyczne: zmięk.,
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) pot. żart. słabe wino; czasem też piwo niskiej jakości
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sikacz sikacze dopełniacz sikacza sikaczy / sikaczów[1] celownik sikaczowi sikaczom biernik sikacz sikacze narzędnik sikaczem sikaczami miejscownik sikaczu sikaczach wołacz sikaczu sikacze - przykłady:
- (1.1) Na tej imprezie nie było nic porządnego do picia, same sikacze.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) jabol, cienkusz, siara
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. siku n, siusiu n, sikalnia ż, siki nmos
- czas. sikać, obsikiwać
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.