seniorat (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) hist. średniowieczna zasada dziedziczenia polegająca na odziedziczeniu tytułu i władzy przez najstarszego przedstawiciela rodu; zob. też seniorat w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. senior m, seniorka ż
przym. senioralny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
por. primogenitura • sekundogenitura majorat • tanistry
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) (agnatic / cognatic) seniority
  • esperanto: (1.1) sinjoreco
  • francuski: (1.1) séniorat m
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.