sekretarka (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌsɛkrɛˈtarka], AS: [sekretarka], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta zajmująca się pomocą organizacyjną w pracy kierownika, dyrektora, prowadzeniem korespondencji, przyjmowaniem interesantów
(1.2) zob. automatyczna sekretarka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Mój szef zatrudnił wczoraj nową sekretarkę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) asystentka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sekretariat m, sekretarzyk m, sekretarzowanie n
forma męska sekretarz m
czas. sekretarzować ndk.
przym. sekretarski, sekretariatowy
przysł. sekretarsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: automatyczna sekretarka
źródła:

sekretarka (język słoweński)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sekretarka[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sekretar m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.