samochód osobowy (język polski)
samochód osobowy (1.1)
- wymowa:
- IPA: [sãˈmɔxut ˌɔsɔˈbɔvɨ], AS: [sãmoχut osobovy], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) mot. pojazd mechaniczny, silnikowy, o dopuszczalnej całkowitej masie do 3500 kg, zdolny do przewożenia do dziewięciu osób i niewielkiego bagażu; zob. też samochód osobowy w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) związek zgody,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik samochód osobowy samochody osobowe dopełniacz samochodu osobowego samochodów osobowych celownik samochodowi osobowemu samochodom osobowym biernik samochód osobowy samochody osobowe narzędnik samochodem osobowym samochodami osobowymi miejscownik samochodzie osobowym samochodach osobowych wołacz samochodzie osobowy samochody osobowe - przykłady:
- (1.1) Do prowadzenia samochodu osobowego uprawnia prawo jazdy kategorii B.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks: Polski - Motoryzacja
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) легкавы аўтамабіль m
- duński: (1.1) personbil w
- hiszpański: (1.1) turismo m, automóvil de turismo m
- niemiecki: (1.1) Personenkraftwagen m, Pkw m
- norweski (bokmål): (1.1) personbil m
- norweski (nynorsk): (1.1) personbil m
- rosyjski: (1.1) легковой автомобиль m
- słowacki: (1.1) osobný automobil, osobné motorové vozidlo, osobné auto
- szwedzki: (1.1) personbil w
- włoski: (1.1) automobile ż, autovettura ż, macchina ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.