słonica (język polski)
- wymowa:
- IPA: [swɔ̃ˈɲiʦ̑a], AS: [su̯õńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zool. samica słonia
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik słonica słonice dopełniacz słonicy słonic celownik słonicy słonicom biernik słonicę słonice narzędnik słonicą słonicami miejscownik słonicy słonicach wołacz słonico słonice - przykłady:
- (1.1) Starsze słonice pomagają młodym matkom opiekować się słoniątkami.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) młoda / dojrzała / ciężarna słonica
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. słoń, słoniątko, słoniowacizna, słoniowate, słoniówka, słoniowatość, słonik, słoniczek, słonisko
- przym. słoniowy, słoniowaty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. słoń + -ica
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) (female) elephant
- czeski: (1.1) slonice ż
- esperanto: (1.1) elefantino
- francuski: (1.1) éléphante ż
- hiszpański: (1.1) elefanta ż
- jidysz: (1.1) העלפֿאַנדיכע ż (helfandiche)
- litewski: (1.1) dramblė ż
- nowogrecki: (1.1) ελεφαντίνα ż
- rosyjski: (1.1) слониха ż
- sanskryt: (1.1) हस्तिनी ż
- słowacki: (1.1) slonica ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.