rozstrzelić (język polski)

wymowa:
IPA: [rɔsˈːṭʃɛlʲiʨ̑], AS: [ro•sṭšelʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.udziąs.gemin.
znaczenia:

czasownik dokonany

(1.1) rozdzielić coś, zwiększyć odstępy między elementami czegoś
(1.2) rozdzielić, rozproszyć[1]
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Jest ponadkilometrowa droga, a zabudowa wzdłuż niej jest mocno rozstrzelona  wyjaśnia Zenon Norman, wójt gminy Piaski[2].
składnia:
(1.1) rozstrzelić + B.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. rozstrzelać dk.
rzecz. rozstrzelenie n, strzelanina ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) space out
  • niemiecki: (1.1) sperren
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rozstrzelić” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. KS, Gazeta Poznańska, 07/10/2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.