rozlatywać się (język polski)

samoloty rozlatują się (1.1)
wymowa:
IPA: [ˌrɔzlaˈtɨvaʨ̑‿ɕɛ], AS: [rozlatyvać‿śe], zjawiska fonetyczne: zmięk.denazal.zestr. akc.akc. pob.
znaczenia:

czasownik zwrotny niedokonany (dk. rozlecieć się)

(1.1) odlatywać z jakiegoś miejsca w różnych kierunkach, lecąc rozpraszać się[1]
(1.2) pot. o grupie osób lub zwierząt: biegać w różne strony, rozbiegać się[1]
(1.3) rozbryzgiwać się, rozbijać się, rozpadać się na kawałki[1]
odmiana:
(1.1-3) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Od domu rozlatywały się gniewne głosy Jagustynki, bieganina i trzaski sprzętów, przewlekanych z izby do izby.[2]
(1.3) Mocniej! — wrzasnął Szarlej, zerkając na rozlatujące się już drzwi.[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.3) rozpadać się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. latać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rozlatywać się” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Władysław Reymont, Chłopi, 1909, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Andrzej Sapkowski, Narrenturm, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.