roratnik (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) daw. obraź. ironiczne określenie katolików używane przez protestantów[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik roratnik roratnicy dopełniacz roratnika roratników celownik roratnikowi roratnikom biernik roratnika roratników narzędnik roratnikiem roratnikami miejscownik roratniku roratnikach wołacz roratniku roratnicy depr. M. i W. lm: (te) roratniki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) katolik, obraź. katol
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. roratka ż, roratnica ż, roratność ż, roranteria ż, rorantysta mos, roratowanie n, roraty lm nmos
- czas. roratować ndk.
- przym. roratny, roratowy, roratni, rorancki
- przysł. rorancko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. roraty + -nik
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.