protestant (język polski)

protestanci (1.1)

protestanci (1.2)

wymowa:

IPA: [prɔˈtɛstãnt], AS: [protestãnt], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. człowiek wyznający protestantyzm, członek któregoś z kościołów protestanckich

(1.2) daw. uczestnik protestu

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	protestant	protestanci
dopełniacz	protestanta	protestantów
celownik	protestantowi	protestantom
biernik	protestanta	protestantów
narzędnik	protestantem	protestantami
miejscownik	protestancie	protestantach
wołacz	protestancie	protestanci

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) przest. kacerz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) adwentysta, amisz, anabaptysta, anglikanin, arianin, arminianin, baptysta, kalwin, kwakier, luteranin, menonita, metodysta, zielonoświątkowiec

(1.2) protestujący

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. protest m, protestantyzm m

forma żeńska protestantka ż

czas. protestować ndk.

przym. protestancki

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. protestans, łac. protestantis → ‘oświadczający’^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Protestant
• arabski: (1.1) بروتستانتي
• białoruski: (1.1) пратэстант m
• czeski: (1.1) protestant m
• duński: (1.1) protestant w
• esperanto: (1.1) protestanto, Protestanto; (1.2) protestanto
• francuski: (1.1) protestant m
• hiszpański: (1.1) protestante m
• islandzki: (1.1) mótmælandi
• niemiecki: (1.1) Protestant m; (1.2) Protestant m
• norweski (bokmål): (1.1) protestant m; (1.2) protestant m
• norweski (nynorsk): (1.1) protestant m; (1.2) protestant m
• nowogrecki: (1.1) προτεστάντης m
• rosyjski: (1.1) протестант m
• sardyński: (1.1) protestanti
• słowacki: (1.1) protestant m
• szwedzki: (1.1) protestant w
• tuvalu: (1.1) polotesano
• węgierski: (1.1) protestáns
• włoski: (1.1) protestante m

źródła:

protestant (język angielski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) daw. protestant, protestujący

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. protest

rzecz. protest

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) Członek Kościoła protestanckiego zapisywany jest wielką literą: Protestant

źródła:

protestant (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) rel. protestant

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	protestant	protestanti
dopełniacz	protestanta	protestantů
celownik	protestantovi / protestantu	protestantům
biernik	protestanta	protestanty
wołacz	protestante	protestanti
miejscownik	protestantovi /protestantu	protestantech
narzędnik	protestantem	protestanty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. protest, protestantismus

czas. protestovat

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

protestant (język francuski)

wymowa:

IPA: [pʁɔ.tɛs.tɑ̃] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rel. protestant

przymiotnik

(2.1) rel. protestancki

odmiana:

(1.1) lp protestant m, protestante ż; lm protestants m, protestantes ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. protester

rzecz. protestante ż

przym. protestante

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

protestant (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) rel. protestant^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. protestantizmus m protestantstvo n, protestácia ż, protestovanie n, protestát m

forma żeńska protestantka ż

czas. protestovať ndk./dk., zaprotestovať dk.

przym. protestantský, protestný

przysł. protestne

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: