renoma (język polski)
- wymowa:
- IPA: [rɛ̃ˈnɔ̃ma], AS: [rẽnõma], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) sława, dobra opinia o kimś lub o czymś
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik renoma dopełniacz renomy celownik renomie biernik renomę narzędnik renomą miejscownik renomie wołacz renomo - przykłady:
- (1.1) Pan Kowalski cieszył się renomą dobrego artysty.
- składnia:
- (1.1) renoma + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) prestiż, wziętość, sława, popularność, rozgłos
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. renomowany
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. renommée[1] < łac. nominare → nazywać < łac. nomen → nazwa, imię
- uwagi:
- (1.1) Renoma oznacza bardzo dobrą opinię, świetną reputację, niepoprawne zatem jest użycie wyrażenia
dobra renoma, gdyż jest to pleonazm, nie można mieć teżzłej renomy[2] - tłumaczenia:
- angielski: (1.1) renown
- arabski: (1.1) صيت, سمعة
- bułgarski: (1.1) реноме n
- duński: (1.1) renommé, ry
- esperanto: (1.1) renomo, famo
- francuski: (1.1) renommée ż
- hiszpański: (1.1) renombre m
- jidysz: (1.1) נאָמען m (nomen)
- niemiecki: (1.1) Ruf m, Renommee ż
- nowogrecki: (1.1) υπόληψη ż, φήμη ż
- szwedzki: (1.1) renommé n
- włoski: (1.1) rinomanza ż
- źródła:
- ↑
Hasło „renoma” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑
Porada „renoma i reputacja” w: Poradnia językowa PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.