rekwizytorka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌrɛkfʲizɨˈtɔrka], AS: [rekfʹizytorka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) forma żeńska od: rekwizytor
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rekwizytorka rekwizytorki dopełniacz rekwizytorki rekwizytorek celownik rekwizytorce rekwizytorkom biernik rekwizytorkę rekwizytorki narzędnik rekwizytorką rekwizytorkami miejscownik rekwizytorce rekwizytorkach wołacz rekwizytorko rekwizytorki - przykłady:
- (1.1) Rekwizytorka odpowiada materialnie za powierzone rekwizyty. (z Internetu)
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rekwizyt m, rekwizytornia ż
- forma męska rekwizytor m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: rekwizytor
- bułgarski: (1.1) реквизиторка ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.