rekrut (język polski)

rekruci (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈrɛkrut], AS: [rekrut]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) wojsk. nowy żołnierz, świeżo powołany do wojska; zob. też rekrut w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Jako rekruta ostrzygli go na zero.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) slang. kot
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) żołnierz
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rekrutacja ż
forma żeńska rekrutka ż
czas. rekrutować ndk.
przym. rekrucki
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Rekrut[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „rekrut” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

rekrut (język czeski)

rekruti (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) rekrut
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

rekrut (esperanto (morfem))

rekrut (1.1)
wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) rekrut
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
rzecz. rekruto, rekrutino, rekrutigo, rekrutisto
czas. rekturigi
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto).
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.