reformowanie (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od reformować
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik reformowanie dopełniacz reformowania celownik reformowaniu biernik reformowanie narzędnik reformowaniem miejscownik reformowaniu wołacz reformowanie - przykłady:
- (1.1) Mazowiecki dał wolną rękę Balcerowiczowi w reformowaniu gospodarki.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. reforma ż, reformizm m, reformista m, reformistka ż, reformatorstwo n, reformator m, reformatorka ż, reformacja ż, reformowalność ż, zreformowanie n
- czas. reformować ndk., zreformować dk.
- przym. reformistyczny, reformatorski, reformacyjny, reformowalny, formacyjny, formatywny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) реформиране n
- źródła:
- ↑ "Puls Biznesu" z 28.10.2013
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.