refektarz (język polski)
refektarz (1.1)
- wymowa:
- IPA: [rɛˈfɛktaʃ], AS: [refektaš], zjawiska fonetyczne: wygł.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) archit. pomieszczenie klasztorne przeznaczone do spożywania posiłków; zob. też refektarz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik refektarz refektarze dopełniacz refektarza refektarzy celownik refektarzowi refektarzom biernik refektarz refektarze narzędnik refektarzem refektarzami miejscownik refektarzu refektarzach wołacz refektarzu refektarze - przykłady:
- (1.1) Po modlitwie wszyscy mnisi zbierali się w refektarzu.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) jadalnia
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) klasztor
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. refektarzowy mos
- przym. refektarzowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. refectorium od reficere → odnawiać
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) refectory
- chorwacki: (1.1) refektorij m
- czeski: (1.1) refektář m
- duński: (1.1) refektorium n
- francuski: (1.1) réfectoire m
- hiszpański: (1.1) refectorio m
- niemiecki: (1.1) Refektorium n
- norweski (bokmål): (1.1) refektorium n
- norweski (nynorsk): (1.1) refektorium n
- słowacki: (1.1) refektár m, refektórium n
- szwedzki: (1.1) refektorium n, klostermatsal w
- włoski: (1.1) refettorio
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.