redaktor (język polski)
- wymowa:
- IPA: [rɛˈdaktɔr], AS: [redaktor]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pracownik redakcji, który zajmuje się redagowaniem tekstów, opracowywaniem audycji radiowych lub programów telewizyjnych[1]
- (1.2) zwrot grzecznościowy wobec dziennikarza
rzeczownik, rodzaj żeński
- (2.1) pracownica redakcji, która zajmuje się redagowaniem tekstów, opracowywaniem audycji radiowych lub programów telewizyjnych
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik redaktor redaktorzy dopełniacz redaktora redaktorów celownik redaktorowi redaktorom biernik redaktora redaktorów narzędnik redaktorem redaktorami miejscownik redaktorze redaktorach wołacz redaktorze redaktorzy - (2.1) nieodm.,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik redaktor redaktor dopełniacz redaktor redaktor celownik redaktor redaktor biernik redaktor redaktor narzędnik redaktor redaktor miejscownik redaktor redaktor wołacz redaktor redaktor - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) redaktor naczelny
- (2.1) redaktor naczelna
- synonimy:
- (2.1) redaktorka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. redakcja ż, redaktorskość ż, redaktorowanie n, doredagowanie n, doredagowywanie n, odredagowanie n, podredagowanie n, przeredagowanie n, przeredagowywanie n, redagowanie n, współredagowanie n, wyredagowanie n, wyredagowywanie n, zredagowanie n
- zdrobn. redaktorek mos, redaktorunio mos
- zgrub. redaktorzyna mos
- forma żeńska redaktorka ż
- czas. redaktorować ndk., doredagować dk., doredagowywać ndk., odredagować dk., podredagować dk., przeredagować dk., przeredagowywać ndk., redagować ndk., współredagować ndk., wyredagować dk., wyredagowywać ndk., zredagować dk.
- przym. redaktorski, redakcyjny
- przysł. redaktorsko, redakcyjnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) franc. rédacteur < łac. redactus
- uwagi:
- zob. też redaktor w Wikipedii
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) editor
- arabski: (1.1) محرر m
- białoruski: (1.1) рэдактар m
- bułgarski: (1.1) редактор m
- czeski: (1.1) redaktor m
- esperanto: (1.1) redaktoro
- francuski: (1.1) rédacteur m
- friulski: (1.1) redatôr m
- interlingua: (1.1) redactor
- jidysz: (1.1) רעדאַקטאָר m
- kaszubski: (1.1) redaktór m; (1.2) redaktór m
- niemiecki: (1.1) Redakteur m
- rosyjski: (1.1) редактор m
- szwedzki: (1.1) redaktör w
- tuvalu: (1.1) etita
- ukraiński: (1.1) редактор m
- węgierski: (1.1) szerkesztő; (2.1) szerkesztő
- wilamowski: (1.1) redaktör m; (1.2) redaktör m
- włoski: (1.1) redattore m
- źródła:
redaktor (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) redaktor
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik redaktor redaktoři dopełniacz redaktora redaktorů celownik redaktorovi / redaktoru redaktorům biernik redaktora redaktory wołacz redaktore redaktoři miejscownik redaktorovi / redaktoru redaktorech narzędnik redaktorem redaktory - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
redaktor (esperanto (morfem))
- wymowa:
- znaczenia:
morfem
- (1.1) redaktor
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pochodne:
- rzecz. redaktoro, ĉefredaktoro
- czas. redaktori
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
redaktor (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) redaktor
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. redaktorstvo n
- forma żeńska redaktorka
- przym. redaktorský
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.