racuch (język polski)
racuchy (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈraʦ̑ux], AS: [racuχ]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) kulin. niewielki, pulchny placek z ciasta drożdżowego na zsiadłym mleku, smażony na tłuszczu, jadany na słodko; zob. też racuchy w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik racuch racuchy dopełniacz racucha racuchów celownik racuchowi racuchom biernik racuch racuchy narzędnik racuchem racuchami miejscownik racuchu racuchach wołacz racuchu racuchy - przykłady:
- (1.1) Często proszę babcię, by mi usmażyła racuchy z jabłkami.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) raczuch, ajerkuch, brąziak
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) placek
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. raczuch m
- zdrobn. racuszek m
- przym. racuchowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pożyczka z języka białoruskiego, przez Mazowsze w języku ogólnopolskim, która brzmiała początkowo jako hreczuszki, reczuszki → nazwa placków hreczanych, pączki z mąki hreczanej na oleju, małe placki hreczane, później racuchy
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.