publicystyka (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) liter. jakakolwiek wypowiedź lub tekst polemiczny dotyczący aktualnych wydarzeń i problemów ogłaszany w mediach; zob. też publicystyka w Wikipedii
- (1.2) liter. tworzenie tekstów publicystycznych, dziennikarstwo publicystyczne
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik publicystyka publicystyki dopełniacz publicystyki publicystyk celownik publicystyce publicystykom biernik publicystykę publicystyki narzędnik publicystyką publicystykami miejscownik publicystyce publicystykach wołacz publicystyko publicystyki - przykłady:
- (1.1) Franek wspiął się na wyżyny publicystyki.
- (1.1) Wieczorną publicystykę czerpie przed snem z ekranu telewizora.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) publicystyka naukowa
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) twórczość
- (1.2) tworzenie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. publicysta mos, publicystka ż, publicystyczność ż
- przym. publicystyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Publizistik[1] < łac. publicus → powszechny, społeczny[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) публіцыстыка ż
- bośniacki: (1.1) publicistika ż
- bułgarski: (1.1) публицистика ż
- chorwacki: (1.1) publicistika ż
- czeski: (1.1) publicistika ż
- karpatorusiński: (1.1) публіцістіка ż
- niemiecki: (1.1) Publizistik ż
- rosyjski: (1.1) публицистика ż
- ukraiński: (1.1) публіцистика ż
- włoski: (1.1) pubblicistica ż
- źródła:
- ↑
Hasło „publicystyka” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN. - ↑ Hasło „publicystyka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.