pseudo (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈpsɛwdɔ], AS: [pseu̯do], zjawiska fonetyczne: u  ł 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zob. pseudonim[1]
odmiana:
(1.1) nieodm. lub
przykłady:
(1.1) ,,A co za gość, pan Kominek! (…) Mówiłem panu już nieraz, że moje pseudo jest Kmicic, a nie Kominek![2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „pseudo” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Twórczość 1/1954, str. 104.

pseudo (język angielski)

wymowa:
bryt. (RP) IPA: /ˈsuːdəʊ/
amer. IPA: /ˈsuːdoʊ/
wymowa amerykańska
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) pseudointelektualista
(1.2) pozer

przymiotnik

(2.1) udawany
(2.2) nieszczery
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.