przytrzymać (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. przytrzymywać)

(1.1) trzymając, nie pozwolić na poruszenie się czegoś lub kogoś

(1.2) utrzymać w miejscu; trzymając, nie pozwolić na zmianę pozycji

(1.3) zatrzymać gdzieś przez pewien czas

(1.4) wziąć do rąk na krótki czas w celu przypilnowania

(1.5) zająć coś dla kogoś przez pewien czas

czasownik zwrotny dokonany przytrzymać się (ndk. przytrzymywać się)

(2.1) złapać się czegoś, aby nie upaść

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przytrzymanie n

czas. trzymać

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1-5) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: przytrzymywać

(2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: przytrzymywać się

• czeski: (1.1) přidržet; (2.1) přidržet se

źródła: