przypalić (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik przechodni dokonany (ndk. przypalać)
czasownik zwrotny dokonany przypalić się (ndk. przypalać się)
- (2.1) ulec przypaleniu
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) nadpalić, opalić, przypiec
- (2.1) poczernieć, przypiec się
- antonimy:
- (1.1-2) nie przypalić
- (2.1) nie przypalić się
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. palaczka ż, przypalanie n, przypalenie n, przypalenizna ż, przypał mrz
- czas. rozpalać, palić, przypalać ndk.
- przym. palny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. przy- + palić
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) burn, singe; (2.1) burn
- hiszpański: (1.1) arrebatar; (2.1) ahumarse, pegarse
- niemiecki: (1.1) anbrennen lassen; (2.1) anbrennen
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.