przepuszczać (język polski)

wymowa:
IPA: [pʃɛˈpuʃʧ̑aʨ̑], AS: [pšepuščać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. przepuścić)

(1.1) zob. przepuścić (pozwolić przejść)
(1.2) zob. przepuścić (dać pierwszeństwo podczas przechodzenia)
(1.3) zob. przepuścić (przez coś, np. maszynkę)
(1.4) pot. zob. przepuścić (roztrwonić)
(1.5) pot. zob. przepuścić (przeoczyć)
(1.6) pot. zob. przepuścić (darować przewinienia)
(1.7) pot. zob. przepuścić (nie zaczepić kogoś)
(1.8) pot. zob. przepuścić (poddać procedurom)

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(2.1) umożliwić przenikanie czegoś, np. cieczy, promieni świetlnych
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) przepuszczać kogoś w drzwiach • przepuszczać pieszych na pasach
(1.5) przepuszczać błędy w tekście • przepuszczać usterki podczas kontrolinie przepuszczać okazji
(2.1) buty przepuszczające wilgoć
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przepust, przepuszczenie, przepuszczanie, przepustowość, przepustka, przepuszczalność, przepustnica
czas. przepuścić, puszczać
przym. przepustowy, przepuszczalny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: przepuścić
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.