przeciwstawiać (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌpʃɛʨ̑ifˈstavʲjäʨ̑], AS: [pšećifstavʹi ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.podw. art.akc. pob.i  j 
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. przeciwstawić)

(1.1) stawiać coś przeciwko czemuś innemu

czasownik zwrotny niedokonany przeciwstawiać się (dk. przeciwstawić się)

(2.1) być przeciwko czemuś
odmiana:
(1.1) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) W ten sposób przeciwstawiasz silnych przeciwko słabym.
(2.1) Adam przeciwstawia się przemocy w swoim otoczeniu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) tworzyć przeciwieństwa
(2.1) protestować, buntować się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. postawić, przeciwstawić dk.
rzecz. przeciwstawianie n, przeciwstawienie n, przeciwstawność ż
przym. przeciwstawny
przysł. przeciwstawnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • arabski: (2.1) ناهض
  • esperanto: (1.1) kontraŭstari; (2.1) kontraŭstari sin, kontraŭstariĝi
  • francuski: (1.1) opposer; (2.1) s'opposer
  • hiszpański: (1.1) contraponer, oponer; (2.1) oponerse
  • nowogrecki: (1.1) αντιτάσσω, αντιθέτω; (2.1) αντιστέκομαι, εναντιώνομαι, αντιτίθεμαι
  • włoski: (2.1) contrariare, opporsi
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.