propyn (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈprɔpɨ̃n], AS: [propỹn], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) chem. związek organiczny z grupy alkinów, składnik gazu MAPP używanego w spawalnictwie; zob. też propyn w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik propyn dopełniacz propynu celownik propynowi biernik propyn narzędnik propynem miejscownik propynie wołacz propynie - przykłady:
- (1.1) Potencjalnym objawem inhalacji propynu jest utrata przytomności.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) metyloacetylen
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- propan + -yn (zamiana końcówki „-an” na „-yn” zgodnie z nazewnictwem alkinów)
- uwagi:
- zobacz też: propan • propen
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) propyne, methylacetylene
- francuski: (1.1) propyne m, méthylacéthylène m
- łaciński: (1.1) propinum n, methylacetylenum n
- rosyjski: (1.1) пропин m, метилацетилен m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.