propedeutyka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌprɔpɛˈdɛwtɨka], AS: [propedeu̯tyka], zjawiska fonetyczne: u → ł • akc. na 3 syl.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wstęp do czegoś, wprowadzenie, przygotowanie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	propedeutyka
dopełniacz	propedeutyki
celownik	propedeutyce
biernik	propedeutykę
narzędnik	propedeutyką
miejscownik	propedeutyce
wołacz	propedeutyko

przykłady:

(1.1) Pamiętam, jak w szkole z różnych mało lubianych przedmiotów (np. propedeutyka wiedzy o społeczeństwie) kombinowałem, jak dostać dobry stopień. (z Internetu)

składnia:

kolokacje:

(1.1) propedeutyka nauki o społeczeństwie / wiedzy o społeczeństwie • propedeutyka filozofii

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. propedeutyk m

przym. propedeutyczny

przysł. propedeutycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) propaedeutics, propedeutics
• baskijski: (1.1) propedeutika
• białoruski: (1.1) прапедэўтыка ż
• bułgarski: (1.1) пропедевтика ż
• hiszpański: (1.1) propedéutica ż
• interlingua: (1.1) propedeutica
• niemiecki: (1.1) Propädeutik ż
• rosyjski: (1.1) пропедевтика ż
• ukraiński: (1.1) пропедевтика ż
• włoski: (1.1) propedeutica ż

źródła: