prompter (język polski)
prompter (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈprɔ̃mptɛr], AS: [prõmpter], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) telew. urządzenie służące do wyświetlania tekstu czytanego przez prezentera telewizyjnego czy inną osobę przemawiającą publicznie lub stojącą przed kamerą; zob. też prompter w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik prompter promptery dopełniacz promptera prompterów celownik prompterowi prompterom biernik prompter promptery narzędnik prompterem prompterami miejscownik prompterze prompterach wołacz prompterze promptery - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) teleprompter
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. prompter
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) teleprompter
- francuski: (1.1) prompteur m
- niemiecki: (1.1) Prompter m
- węgierski: (1.1) súgógép
- włoski: (1.1) gobbo elettronico m, suggeritore elettronico m
- źródła:
prompter (język angielski)
prompter (1.2)
rzeczownik
- (1.1) teatr. sufler, suflerka
- (1.2) telew. prompter
- (1.3) prowokator
- odmiana:
- (1.1-3) lp prompter; lm prompters
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.