precatio (język łaciński)
precatio (1.2)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) proszenie, prośba[1]
- (1.2) rel. modlitwa
- odmiana:
- (1.1) precatio, precationis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik precatio precationēs dopełniacz precationis precationum celownik precationī precationibus biernik precationem precationēs ablatyw precatione precationibus wołacz precatio precationēs - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. precarium n, precator m, prex ż
- czas. precor
- przym. precarius
- przysł. precario
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. preca + tio
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 537.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.