pręcik (język polski)
.jpg.webp)
pręciki (1.3)
- wymowa:
- IPA: [ˈprɛ̃ɲʨ̑ik], AS: [prẽńćik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zdrobn. mały, cienki pręt
- (1.2) anat. światłoczuła komórka siatkówki oka; zob. też pręcik (medycyna) w Wikipedii
- (1.3) bot. męski organ płciowy roślin znajdujący się w kwiatach; zob. też pręcik (botanika) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pręcik pręciki dopełniacz pręcika pręcików celownik pręcikowi pręcikom biernik pręcik pręciki narzędnik pręcikiem pręcikami miejscownik pręciku pręcikach wołacz pręciku pręciki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pręcik grafitowy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pręt m
- przym. pręcikowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.3) stamen
- baskijski: (1.3) lorezil, estamine
- bułgarski: (1.3) тичинка ż
- esperanto: (1.2) bastoneto; (1.3) stameno
- hiszpański: (1.1) varilla ż; (1.2) bastón m; (1.3) estambre m
- kazachski: (1.1) шыбықша; (1.3) аталық
- litewski: (1.3) kuokelis m
- łaciński: (1.3) stamen n
- niemiecki: (1.2) Stäbchen n; (1.3) Staubblatt n, Staubgefäß n
- nowogrecki: (1.3) στήμονας m
- rosyjski: (1.1) прутик m; (1.2) па́лочка ż; (1.3) тычинка ż
- szwedzki: (1.3) ståndare w
- włoski: (1.2) bastoncello m; (1.3) stame m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.