poufalec (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. człowiek spoufalony z kimś, posiadający czyjeś zaufanie[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. poufałość ż, poufalenie n, spoufalenie n, spoufalanie n
czas. poufalić ndk., spoufalić dk., spoufalać ndk.
przym. poufały, spoufalony
przysł. poufale
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „poufalec” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.