spoufalić (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. spoufalać)

(1.1) uczynić kogoś poufałym, ośmielić kogoś do poufałości względem siebie

czasownik zwrotny dokonany spoufalić się (ndk. spoufalać się)

(2.1) stać się poufałym względem kogoś, wejść z kimś w komitywę
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
(2.1) koniugacja VIb
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) zaprzyjaźnić się, zakolegować się; pot. skumplować się, skumać się; podn. zbratać się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. spoufalenie n, spoufalanie n, poufalenie n, poufalec mos, poufałość ż
czas. spoufalać ndk., poufalić ndk.
przym. poufały, spoufalony
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.