spoufalać (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. spoufalić)

(1.1) aspekt niedokonany od: spoufalić

czasownik zwrotny niedokonany spoufalać się (dk. spoufalić się)

(2.1) aspekt niedokonany od: spoufalić się
odmiana:
(1.1) [1] koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) przyjaźnić się, kolegować się; pot. kumplować się, kumać się; przest. fraternizować się; podn. bratać się, poufalić się; być za pan brat, trzymać sztamę
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. spoufalanie n, spoufalenie n, poufalenie n, poufalec mos, poufałość ż
czas. spoufalić dk., poufalić ndk.
przym. poufały, spoufalony
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „spoufalać” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.