potępiać (język polski)

wymowa:

IPA: [pɔˈtɛ̃mpʲjäʨ̑], AS: [potẽmpʹi ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ę • i → j  ​

znaczenia:

czasownik

(1.1) nie pochwalać, ganić kogoś, uznawać kogoś winnym

(1.2) rel. skazywać na potępienie, skazywać na piekło

odmiana:

(1.1-2) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		potępiać
czas teraźniejszy		potępiam	potępiasz	potępia	potępiamy	potępiacie	potępiają
czas przeszły	m	potępiałem	potępiałeś	potępiał	potępialiśmy	potępialiście	potępiali
	ż	potępiałam	potępiałaś	potępiała	potępiałyśmy	potępiałyście	potępiały
	n	potępiałom	potępiałoś	potępiało
tryb rozkazujący		niech potępiam	potępiaj	niech potępia	potępiajmy	potępiajcie	niech potępiają
pozostałe formy czas przyszły m będę potępiał, będę potępiać będziesz potępiał, będziesz potępiać będzie potępiał, będzie potępiać będziemy potępiali, będziemy potępiać będziecie potępiali, będziecie potępiać będą potępiali, będą potępiać ż będę potępiała, będę potępiać będziesz potępiała, będziesz potępiać będzie potępiała, będzie potępiać będziemy potępiały, będziemy potępiać będziecie potępiały, będziecie potępiać będą potępiały, będą potępiać n będę potępiało, będę potępiać będziesz potępiało, będziesz potępiać będzie potępiało, będzie potępiać czas zaprzeszły m potępiałem był potępiałeś był potępiał był potępialiśmy byli potępialiście byli potępiali byli ż potępiałam była potępiałaś była potępiała była potępiałyśmy były potępiałyście były potępiały były n potępiałom było potępiałoś było potępiało było forma bezosobowa czasu przeszłego potępiano tryb przypuszczający m potępiałbym, byłbym potępiał potępiałbyś, byłbyś potępiał potępiałby, byłby potępiał potępialibyśmy, bylibyśmy potępiali potępialibyście, bylibyście potępiali potępialiby, byliby potępiali ż potępiałabym, byłabym potępiała potępiałabyś, byłabyś potępiała potępiałaby, byłaby potępiała potępiałybyśmy, byłybyśmy potępiały potępiałybyście, byłybyście potępiały potępiałyby, byłyby potępiały n potępiałobym, byłobym potępiało potępiałobyś, byłobyś potępiało potępiałoby, byłoby potępiało imiesłów przymiotnikowy czynny m potępiający, niepotępiający ż potępiająca, niepotępiająca potępiające, niepotępiające n potępiające, niepotępiające imiesłów przymiotnikowy bierny m potępiany, niepotępiany potępiani, niepotępiani ż potępiana, niepotępiana potępiane, niepotępiane n potępiane, niepotępiane imiesłów przysłówkowy współczesny potępiając, nie potępiając rzeczownik odczasownikowy potępianie, niepotępianie

przykłady:

(1.1) Społeczność międzynarodowa potępia wszelkie formy interwencji z wyjątkiem działań podjętych pod auspicjami ONZ przeciwko państwu ustawicznie łamiącemu prawo międzynarodowe i naruszającemu zasady pokojowego współistnienia^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) odrzucać

(1.2) skazywać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. potępienie n, potępianie n

czas. potępić

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) condemn; (1.2) damn
• arabski: (1.1) قبح, أدان, لعن
• baskijski: (1.1) gaitzetsi; (1.2) kondenatu, infernuratu
• duński: (1.1) fordømme; (1.2) fordømme
• francuski: (1.1) condamner
• hiszpański: (1.1) desaprobar, reprobar, censurar; (1.2) condenar, culpar, penalizar
• interlingua: (1.1) disapprobar, blasmar, condemnar; (1.2) reprobar
• jidysz: (1.1) פֿאַרדאַמען (fardamen)
• łaciński: (1.1) condemno
• niemiecki: (1.1) verurteilen
• norweski (bokmål): (1.1) fordømme; (1.2) fordømme
• norweski (nynorsk): (1.1) fordømme; (1.2) fordømme
• ormiański: (1.1) անիծել
• rosyjski: (1.1) порицать; (1.2) проклинать
• szwedzki: (1.1) fördöma; (1.2) fördöma
• tajski: (1.1) ประณาม
• wenedyk: (1.1) damnar

źródła: