popsuć (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. psuć)

(1.1) sprawić, że coś przestaje spełniać swoją funkcję
(1.2) zmienić na gorsze
(1.3) sprawić, że coś przestaje być właściwe
(1.4) źle wychować

czasownik zwrotny dokonany popsuć się (ndk. psuć się)

(2.1) ulec uszkodzeniu, przestać spełniać swoją funkcję
(2.2) stać się gorszym
(2.3) kulin. stać się niejadalnym w wyniku gnicia, rozkładu, fermentacji
(2.4) nabrać złych cech, nawyków
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. popsucie n, psujon mzw/mos
czas. psuć
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: psuć
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.